اثربخشی آموزش خویشتنداری به شیوه محتوای الکترونیکی (قصه و بازی) بر کنترل خشم در کودکان پسر پایه ششم ابتدایی

هدف این پژوهش " اثربخشی آموزش خویشتنداری به شیوه محتوای الکترونیکی بر کنترل خشم در کودکان پسر پایه ششم ابتدایی" بود. فرضیه های این پژوهش عبارتند از: 1- آموزش خویشتنداری به شیوه محتوای الکترونیکی باعث کنترل خشم در کودکان پسر پایه ششم ابتدایی می شود. 2-آموزش خویشتنداری به شیوه محتوای الکترونیکی بر کنترل خشم در کودکان پسر پایه ششم ابتدایی از نظر عاطفی تاثیر دارد. 3-آموزش خویشتنداری به شیوه محتوای الکترونیکی بر کنترل خشم در کودکان پسر پایه ششم ابتدایی از نظر رفتاری تاثیر دارد. روش پژوهش، شبه آزمایشی با دو گروه آزمایش و کنترل و انجام پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه ی مدارس ابتدایی پسرانه شهرستان نائین در سال 93-92 بود. حجم نمونه مورد نظر برابر با 30 کودک 13 ساله ( 15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه کنترل) که از میان دو کلاس پایه ششم ابتدایی از یک مدرسه به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه 57 سوالی خشم حالت -صفت اسپیلبرگر بود. ضریب پایایی پرسشنامه برابر90 محاسبه گردید. داده ها با استفاده از روش آماری کوواریانس تجزیه و تحلیل گردید. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس در سطح p=0.01 نشان داد که بین میانگین نمرات کودکان گروه آزمایش و کنترل در زمینه تاثیر آموزش خویشتنداری به روش محتوای الکترونیکی بر کنترل خشم، بر بُعد عاطفی و رفتاری آنان، تفاوت معناداری وجود داشت. به طور کلی نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان داد که محتوای الکترونیکی ارائه شده باعث کنترل خشم کودکان می شود.